Getuigenis #11 – Laureen, 35 jaar

Mijn eerste aanval kwam in 2010. Sindsdien weet men nog steeds niet precies wat ze uitlokt. Wanneer ik ziek of moe ben, of te veel pieker, komen ze tevoorschijn.

Ik ben mama van een meisje van 16 en een jongen van 7. In 2019 werd ik opnieuw zwanger, maar ik moest een zwangerschapsafbreking (IMG) ondergaan, omdat de zware medicatie (Lamictal en Keppra) hersenafwijkingen had veroorzaakt. Dat was een enorm moeilijke beproeving.

Onlangs had ik een aanval waarbij mijn hoofd tegen de muur trilde. Ik hoorde mijn partner, maar ik had het gevoel dat ik stikte. Soms heb ik ook duizeligheid en wazig zicht.

Vandaag is mijn neuroloog met pensioen, mijn dossier is verloren gegaan, en het is erg moeilijk om een afspraak te krijgen dicht bij huis.
Maar ondanks alles blijf ik hoopvol. Ik blijf vooruitgaan voor mijn kinderen, met moed en vastberadenheid. 💜

🙏 Bedankt, Laureen, voor je getuigenis vol kracht en oprechtheid.